پله پله تا خدا

عده‌ای از خانم ها را وقتی در زمینه بد حجابی با آنها صحبت میکنی، می‌گویند: (خب آقایان چشم هاشونو درست کنن یا فضولی نکند) نظر شما چیست؟

ریشه هر گناهی، حبّ نفس است که آن نیز ریشه در حبّ دنیا دارد، چنان چه حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: «حُبّ الدّنیا رَأسُ کُلّ خَطیئَة - حب دنیا ریشه‌ی همه گناهان است».

خود بینی و تکبر:

کسی که گناه می‌کند (مثل بدحجابی)، چون تمام توجه و اطاعتش معطوف به “نفس” خودش است، بسیار کوتاه‌بین، از خود راضی و متکبر هم می‌شود و گمان می‌کند که فقط خودش مطرح است و همه چیز برای اوست. لذا دوست دارد هر کاری که دلش می‌خواهد بکند و به حقوق، نفع و ضرر دیگران که توسط او ضایع می‌شود نیز هیچ توجهی ندارد. حال دروغ بگوید، غیبت کند، ربا بخورد، علیه دیگران نمّامی (سخن‌چینی) کند، توطئه و فتنه راه بیاندازد، بد حجابی یا هیزی کند و یا …؛ برایش فرقی ندارد، او بسیار سطحی‌نگر است و فقط خودش را می‌بیند و از “خود” نیز فقط نفسش را می‌بیند.

آزادی‌ها:

در زندگی فردی و اجتماعی، همه‌ی آزادی‌ها محدود است و آزادی مطلق نداریم. فرقی نمی‌کند که جامعه اسلامی باشد یا به اصطلاح لیبرال دموکراسی؛ در هر حال تمامی آزادی‌ها محدود است و اولین حدّ آن نیز رعایت حقوق دیگران می‌باشد. مدنیت (تمدن)، زندگی انسانی، حرّیت یا به قول آنها دموکراسی منطقی و حیات معقول یعنی همین.

از خود راضی‌های دیکتاتور:

کسی نمی‌تواند زیر صندلی یا کابین کشتی خود را سوراخ کند و بگوید مال خودم است، به دیگران چه و اگر نمی‌خواهند، سوار نشوند یا پیاده شوند - کسی نمی‌تواند خودروی خود را وسط خیابان یا تقاطع متوقف کند و بگوید: هر کس خوشش نمی‌آید از راه دیگری برود - کسی نمی‌تواند وسط خیابان فریاد بکشد و یا آلودگی صوتی ایجاد کند و بگوید: هر کس دوست ندارد، گوشش را بگیرد … و هم چنین نمی‌تواند هر صحنه‌ و تصویری که دلش می‌خواهد را به وجود آورد و بگوید: هر کس دوست ندارد، چشمش را ببندند و فضولی نکند!

اما اهل گناه، چون خودبین، کم خرد و از خود راضی هستند، اگر کاری خلاف میل‌شان باشد، فریاد حقوق خود و حقوق بشرشان به آسمان می‌رسد - اگر کمترین تعرضی به حقوق‌شان بشود، همه حقوقدان، متمدن و شاکی هستند؛ اما اگر خودشان حقوق دیگران را ضایع کنند، امنیت و نظم عمومی را بر هم زنند، فساد و فحشا را ترویج کنند، دیگران را تحریک و فضای جامعه را آلوده کنند و …، بدون توجه به آثار سوء رفتار خود در جامعه، می‌گویند: به کسی ربطی ندارد. دیگران گوش‌شان را بگیرند - چشم‌شان را ببندند - عقل‌شان را تعطیل کنند - حقوق خود را نادیده بگیرند … تا «من» هر کاری که دوست دارم بکنم. یعنی یک دیکتاتوری جاهلانه‌ی محض.

برگرفته از مرکز ملی پاسخگویی به شبهات دینی

زندگی به من آموخت هیچ چیز آسان به دست نمی آید …

پنیر مجانی فقط در تله موش یافت می شود …!!!

مواظب تله موشا باشیم …

امام مهربانی ها علی علیه السلام :

« العفو تاج المکارم »

گذشت اوج بزرگواریهاست.

تصنیف غررالحکم ودررالحکم ص 245

اگر با گذشت کردن کسی کوچک می شد خدا تا این اندازه بزرگ نبود …

عابدی را گفتند خدا را چگونه می بینی ؟

گفت :آنگونه که می تواند مچم را بگیرد ولی همیشه دستم را می گیرد …

راه خود

راه خود ساخته هرگز راه مطمئنی نیست ، زیرا معلومات ، اطلاعات و دانش انسان بسیار محدود است . او شاهد صدها اشتباه و خطا در اعمال گذشته خویش است وجود پشیمانی های بسیار در زندگی ما دلیلی است بر اشتباه بودن راهی که رفته ایم و چه بسیار از تصورات ، برداشت ها و قضاوت های ما ، که بعدا معلوم می شود اشتباه بوده است .
مضافا ، طوفان غرائز هر لحظه انسان را از سویی به سویی می برد و خواسته های جدیدی را مطرح می کند ، با این وضع آیا صلاح است باز هم با انتخاب راهی که به سعادت یا شقاوت همیشگی انسان مربوط می شود ، طبق فکر ناقص و علم محدود خود عمل کند؟!

راه مردم

راه دوم نیز در نامطمئن بودن دست کمی از راه اول ندارد ، چون همان خطا و سهو و محدودیت که در دانش و اندیشه ی من بود در نظریه دیگران نیز هست .
همان گونه که من در دام هواها و هوس های خویش گرفتارم ، دیگران نیز همین گرفتاری را داشته و خواهند داشت و همان طور که من بارها پشیمان شده و می شوم ، دیگران نیز همین پشیمانی را داشته و خواهند داشت .
از همه ی اینها گذشته ،هیچ دلیلی وجود ندارد که من از سلیقه ی خودم صرف نظر کنم ودنبال سلیقه دیگران باشم .آزادی خود را رها کرده ،اسیر کسانی شوم که نه حقیقت مرا می شناسند ، نه سعادت ابدی مرا می دانند و نه معلوم است که خیرخواهم باشند .

راه دین یا راه برتر

راه دین راهی است که پروردگار برای ما قرار داده و بدیهی است که سازنده هر کالایی به مشخصات و نیازهای آن از دیگران آگاه تر است و بهتر از هر کسی می تواند مقررات مربوط به نحوه ی استفاده ویا حفظ و نگهداری آن را مشخص نموده و اعلام کند . آیا وجود انسان ، از یک کالای ساخته دست بشر کمتر و یا ساده تر است ؟! راه ما و مقررات و قوانین زندگی ما را نیز باید سازنده و خالق ما یعنی خدای بزرگ بیان کند ، زیرا او از هر کس نسبت به بندگان خود آگاه تراست .

کدام راه ؟

ما انسانها برای سعادت و رشد خود به برنامه نیاز داریم واز سه طریق می توانیم برنامه مورد نیاز خود را تنظیم کنیم :

1-طبق میل و سلیقه ی خود عمل کنیم .

2-طبق خواسته های مردم برنامه ی خود را تنظیم کنیم .

3-خود را تسلیم خدا نماییم وراه خود را فقط از او بگیریم .

هیچ کودکی نگران وعده بعد غذایش نیست زیرا به مهربانی مادرش ایمان دارد .

ای کاش من هم مثل او به خدایم ایمان داشتم ….

خدایا من اگر بد کنم تو را بنده بسیار است تو اگر با من مدارا نکنی مرا خدای دگر کجاست …؟؟

کسی که در برابر خداوند زانو می زند ، می تواند در برابر هر کسی ایستادگی کند ….

همیشه به کسی تکیه کن که به کسی تکیه نکرده باشد و او کسی نیست جز خدا ….

قال علی علیه السلام:

« اعظم الذنوب عندالله ذنب اصرَ علیه عامله »

بزرگترین گناه در نزد خداوند گناهی است که انجام دهنده آن ، آن را تکرار کند.

غررالحکم جلد 2 ص   425

تا خدا هست …

نگران فردایت نباش …

نور عشق ….

د انشجویی به استادش گفت :استاد اگر شما خدا را به من نشان بدهیدعبادتش می کنم و تا وقتی خدا را نبینم آن را عبادت نمی کنم !!

استاد به انتهای کلاس رفت و گفت : مرا می بینی ؟

گفت : نه استاد !!وقتی پشت من به شماست مسلماً شما را نمی بینم.

استاد کنار او رفت ونگاهی به او کرد و گفت : تا وقتی به خدا پشت کرده

باشی او را نخواهی دید !!!

نیاز به دین

آیا انسان به دین نیاز دارد ؟

هر انسانی سه نوع نیاز دارد :

1- نیاز شخصی 2- نیاز اجتماعی 3- نیاز عالی

نیاز شخصی مثل نیاز به غذا ، پوشاک ، مسکن ، همسر.

نیاز اجتماعی اموری است که انسان چون در جامعه زندگی می کند به آنها نیاز دارد. مانند قانون ، مقررات و رهبر.

نیاز عالی نیاز انسان به شناخت و معرفت است ، که بشر سوالات متعددی درباره خود و هستی دارد و می خواهد خیلی چیزها را بشناسد وبداند و درباره ی آنها اطلاعاتی داشته باشد . مثلا شناخت هستی و مبدا آن ، شناخت هدف هستی و مقصد و پایان آن ، شناخت راه زندگی و شناخت حق و باطل ، از جمله نیازها و خواسته های هر انسانی است.

در میان انواع نیازهای انسان ، دین ، پاسخگوی نیازهای عالی اوست.
انسان ها برای پاسخگویی به نیازهای عالی خود به دین نیازمندند و دین به سوالات فوق پاسخ می دهد.