پله پله تا خدا

راه خود

راه خود ساخته هرگز راه مطمئنی نیست ، زیرا معلومات ، اطلاعات و دانش انسان بسیار محدود است . او شاهد صدها اشتباه و خطا در اعمال گذشته خویش است وجود پشیمانی های بسیار در زندگی ما دلیلی است بر اشتباه بودن راهی که رفته ایم و چه بسیار از تصورات ، برداشت ها و قضاوت های ما ، که بعدا معلوم می شود اشتباه بوده است .
مضافا ، طوفان غرائز هر لحظه انسان را از سویی به سویی می برد و خواسته های جدیدی را مطرح می کند ، با این وضع آیا صلاح است باز هم با انتخاب راهی که به سعادت یا شقاوت همیشگی انسان مربوط می شود ، طبق فکر ناقص و علم محدود خود عمل کند؟!

راه مردم

راه دوم نیز در نامطمئن بودن دست کمی از راه اول ندارد ، چون همان خطا و سهو و محدودیت که در دانش و اندیشه ی من بود در نظریه دیگران نیز هست .
همان گونه که من در دام هواها و هوس های خویش گرفتارم ، دیگران نیز همین گرفتاری را داشته و خواهند داشت و همان طور که من بارها پشیمان شده و می شوم ، دیگران نیز همین پشیمانی را داشته و خواهند داشت .
از همه ی اینها گذشته ،هیچ دلیلی وجود ندارد که من از سلیقه ی خودم صرف نظر کنم ودنبال سلیقه دیگران باشم .آزادی خود را رها کرده ،اسیر کسانی شوم که نه حقیقت مرا می شناسند ، نه سعادت ابدی مرا می دانند و نه معلوم است که خیرخواهم باشند .

راه دین یا راه برتر

راه دین راهی است که پروردگار برای ما قرار داده و بدیهی است که سازنده هر کالایی به مشخصات و نیازهای آن از دیگران آگاه تر است و بهتر از هر کسی می تواند مقررات مربوط به نحوه ی استفاده ویا حفظ و نگهداری آن را مشخص نموده و اعلام کند . آیا وجود انسان ، از یک کالای ساخته دست بشر کمتر و یا ساده تر است ؟! راه ما و مقررات و قوانین زندگی ما را نیز باید سازنده و خالق ما یعنی خدای بزرگ بیان کند ، زیرا او از هر کس نسبت به بندگان خود آگاه تراست .