پله پله تا خدا

آگاه باش كه شعبان ماه بسيار شريفى است،و به سيد انبياء صلى اللّه عليه و آله انتساب دارد،و آن حضرت همه اين ماه را روزه‏ مى‏گرفت،و روزه آن را به ماه رمضان وصل مى‏كرد،و میفرمود:شعبان ماه من است،هركه يك روز از اين ماه را روزه‏ بدارد،بهشت بر او واجب مى‏شود.از امام صادق عليه السّلام روايت شده:چون ماه شعبان مى‏رسيد حضرت زين العابدين عليه السّلام اصحاب‏ خود را جمع مى‏كرد و مى‏فرمود:اى اصحاب من،مى‏دانيد اين چه ماهى است؟اين ماه شعبان است،و حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله‏ مى‏فرمود شعبان ماه من است،پس در اين ماه براى جلب محبّت پيامبر خود،و براى تقرّب به سوى پروردگار خويش، روزه بداريد،به خدايى كه جان على بن الحسين عليهما السّلام به دست قدرت اوست،سوگند ياد مى‏كنم از پدرم حسين بن على عليهما السّلام شنديم‏ كه فرمود:از امير المؤمنين عليه السّلام شنديم:هركه شعبان را براى محبّت پيامبر،و تقرّب جستن به سوى خدا روزه دارد،خدا او را دوست بدارد،و در روز قيامت به كرامتش نزديك و بهشت را بر او واجب گرداند. شيخ از صفوان جمّال روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام به من فرمود:كسانى را كه پيرامون تو هستند،به روزه شعبان وادار كن.گفتم:فدايت شوم،مگر در فضيلت آن چيزى مى‏بينى؟فرمود:آرى رسول خدا صلى اللّه عليه و آله هرگاه هلال شعبان‏ را مى‏ديد،به منادى دستور مى‏داد تا در مدينه ندا كنند:اى اهل مدينه،من از جانب رسول خدا صلى اللّه عليه و آله به سوى شما ارسال‏ شده‏ام،آن حضرت مى‏فرمايد:آگاه باشيد،به درستى كه شعبان ماه من است،خدا رحمت كند كسى را،كه مرا در ماه من يارى كند،يعنى روه بدارد آن را،سپس امام صادق عليه السّلام چنين گفت: امير المؤمنين عليه السّلام مى‏فرمود:از هنگامى‏كه شنيدم منادى رسول خدا صلى اللّه عليه و آله در شعبان ندا داد،روزه شعبان از من فوت نشد و تا زمانى‏كه زنده هستم به خواست خدا از من فوت نخواهد شد.پس مى‏فرمود:روزه دو ماه شعبان و رمضان مايه توبه‏ و آمرزش خداست. اسماعيل بن عبد الخالق روايت كرده:نزد امام صادق عليه السّلام بودم،ذكر روزه شعبان به ميان آمد،حضرت فرمود: فضيلت روزه شعبان چنين و چنان است،تا جايى‏كه انسان مرتكب قتل حرام مى‏شود،پس چنانچه شعبان را روزه بدارد اين روزه به او سود مى‏رساند،و به خواست خدا آمرزيده مى‏شود! آگاه باش اعمال اين ماه شريف بر دو بخش است:اعمال مشترك و اعمال خاص.